Szkoła Podstawowa im. Kornela Makuszyńskiego w Niedźwiedziu, której dyrektorem jest mgr Hanna Śniatała oferuje wysoki poziom nauczania i wychowania. W szkole funkcjonują dwa oddziały przedszkolne z podziałem na 3-4 l. oraz 5-6 l. Posiadamy znakomicie wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną zapewniającą osiąganie bardzo dobrych wyników w nauce. Dysponujemy odpowiednią bazą dydaktyczną: salą komputerową przygotowaną na 20 stanowisk, dobrze wyposażoną salą gimnastyczną, nowym boiskiem wielofunkcyjnym i nowym placem zabaw.Uczymy języka angielskiego w przedszkolu oraz w klasach I - VIII. Uczymy języka niemieckiego w klasie VII i VIII. Rozwijamy zainteresowania młodzieży na zajęciach dodatkowych. Prowadzimy w szkole zajęcia z robotyki i programowania wykorzystując między innymi sprzęt zakupiony w ramach programu "Laboratoria przyszłości" oraz projektu "Cyfrowa Wielkopolsk@ 2020". Od najmłodszych lat uczymy dzieci myślenia komputacyjnego, programując z ozobotami i robotem Photonem. Współpracujemy ze społecznością lokalną, współorganizujemy imprezy środowiskowe. Jesteśmy szkołą małą, gwarantującą wychowankom bezpieczeństwo. Zapewniamy uczniom klas 1-4 świetlicę od godziny 6.30 do godziny 8.30 oraz od godziny 13.30 do godziny 15.30Wychowankowie naszej szkoły osiągają liczne sukcesy sportowe. Szkoła zapewnia opiekę psychologa, pedagoga, pedagoga specjalnego, tyflopedagoga, terapeuty pedagogicznego, socjoterapeuty, resocjalizatora, logopedy i higienistki.
Historia Szkoły Podstawowej im. Kornela Makuszyńskiego
w Niedźwiedziu to właściwie historia trzech odrębnych placówek:
-szkół ewangelickich w Niedźwiedziu i Marydole
-szkoły katolickiej Niedźwiedź-Marydół
Niestety od momentu powstania tych szkół do czasów drugiej wojny światowej zachowało się bardzo niewiele materiałów źródłowych dokumentujących ich działalność.Pozostały tylko niektóre albumy i księgi świadectw, dzienniki lekcyjne szkoły ewangelickiej w Marydole z lat 1915-1922 oraz kronika szkoły ewangelickiej, w której zapisane są wydarzenia od 1922 roku do 1948 roku, zachowała się również kronika szkoły katolickiej.
Szkoła w Niedźwiedziu, jako ewangelicka rozpoczęła swoją działalność w roku 1874. W albumie świadectw istnieje zapis o rozpoczęciu obowiązku szkolnego od 1 kwietnia 1874 roku przez jedenaścioro dzieci. Byli to m.in. : Jankowska, Szyszka, Kurzawa, Pola, Pustal, Zahn, Werner, Eckert
i Zaremba. Ukończyli oni szkołę w kwietniu 1881 roku. Czytając te nazwiska trudno wywnioskować, czy byli to Polacy, czy Niemcy. Wiadomo jednak, że szkołę w Niedźwiedziu w roku 1882 uznano za polską ze względu na przeważający polski język macierzysty.
Od 1910 roku liczba dzieci niemieckich uczęszczających do szkoły w Niedźwiedziu zaczęła wyraźnie wzrastać. Zapewne przyczyną była prowadzona przez rząd pruski akcja germanizacyjna. Do 1918 roku w szkole obowiązywał język niemiecki.
Kiedy powstała szkoła ewangelicka w Marydole jeszcze trudniej określić. Przypuszczać można, że
w 1892 roku. Pierwszy konkretny zapis dotyczący szkoły w Marydole pochodzi z 1905 roku.
W tym bowiem roku do szkoły w Marydole zapisanych zostało pięcioro dzieci. Byli to Gohla, Kwasny, Eckert, Zawada i Weiss.
W roku 1909 rodziny katolickie z Niedźwiedzia, Marydołu, Kozłów, Olszyny, Korpysów oraz leśniczówek Charlottenhutte i Marydołu odłączyły się od Ewangelickiego Towarzystwa Szkolnego Niedźwiedź-Marydół i utworzyły Katolickie Towarzystwo Szkolne składające się z katolickich ojców rodzin wyżej wymienionych miejscowości. Nazwano je Katolickie Towarzystwo Szkolne Niedźwiedź-Marydół. W celu wybudowania nowego budynku szkolnego odkupiono od gospodarza Władysława Guzendy z Niedźwiedzia działkę o powierzchni 2,55 ha. Budowę szkoły rozpoczęto latem 1910 roku. W kwietniu 1911 roku budynek był już gotowy. 04 kwietnia 1911 roku dzieci katolickie uczęszczające dotychczas do szkół ewangelickich w Niedźwiedziu i Marydole rozpoczęły naukę w szkole katolickiej Niedźwiedź – Marydół. Kierownikiem nowej szkoły został mianowany młody nauczyciel, Stanisław Fengler.
Do 1918 roku zajęcia w tych trzech szkołach prowadzone były w języku niemieckim. Również wszelkie zapisy w zachowanych dokumentach prowadzone były w tym języku.
W każdej szkole pracował przeważnie jeden nauczyciel. Zakres materiału, który dzieci poznawały był stosunkowo niewielki. Jedna książka starczała na sześć lat.
Od 1919 roku w szkołach zaczęli pracować polscy nauczyciele. W szkole w Marydole zajęcia prowadził Waldemar Hanisch, który zmarł 14 kwietnia 1921 roku i został pochowany na miejscowym cmentarzu. Natomiast w szkole katolickiej nauczycielem był Franciszek Schwarz, a w ewangelickiej w Niedźwiedziu Paweł Ożana.
Liczba dzieci w poszczególnych placówkach była różna, np. w Marydole w roku szkolnym 1923/24 uczęszczało 41 dzieci, w szkole ewangelickiej w Niedźwiedziu liczba dzieci była podobna jak w Mary-dole. Natomiast w roku szkolnym 1922/23 w szkole katolickiej było 156 dzieci. Z powodu dużej liczby dzieci w szkole katolickiej musiano zatrudnić drugiego nauczyciela- Pelagię Szczepankównę.
Uczono wtedy następujących przedmiotów: „religja”, „polskie”, „matematyka”, „historja”, „geografja”, „śpiew”, „gimnastyka i roboty ręczne”.
Ciekawostką jest fakt „pożyczania” sobie brakujących nauczycieli z sąsiednich szkół np. z powodu długotrwałej choroby.
W roku szkolnym 1927/28 czternaścioro dzieci szkoły katolickiej uczyło się w szkole w Marydole, ponieważ tam było ich zbyt mało, by placówka mogła prawidłowo funkcjonować.
W styczniu 1928 roku z powodu zbyt małej liczby dzieci ewangelickich w Niedźwiedziu, na wniosek inspektora Hęćki za poparciem rodziców, połączono razem dzieci katolickie i ewangelickie, tworząc tzw. trzyklasową szkołę partetyczną. Początkowo jej kierownikiem był Józef Milewski – ewangelik,
a później od września 1928 roku – Franciszek Podlak – katolik.
P. Szczepankówna pracowała aż do wybuchu II wojny światowej i po wojnie do 1951 roku
(po wyjściu za mąż zmieniła nazwisko na Kaczmarek).
Szkoła w Marydole prowadzona od 1922 roku przez Martę Simon, jako jednoklasowa Szkoła Powszechna przetrwała do wybuchu wojny. Dzieci w tym okresie było przeważnie 60 – 70,
a uczyły się w czterech oddziałach.
Szkoła w Marydole w okresie międzywojennym funkcjonowała jako szkoła polska. Prowadziła ją nauczycielka Marta Simon. Na początku wojny pani Simon została aresztowana i wywieziona do Generalnej Gubernii.
Po wojnie powróciła do pracy w szkole i prowadziła ją do roku 1948.
W następnym roku szkolnym szkołę w Marydole przyłączono do szkoły w Niedźwiedziu.
Nie zachowały się dokumenty potwierdzające działalność szkoły w Marydole w okresie II wojny światowej.
Po powrocie z Generalnej Gubernii Marta Simon zastała szkołę w strasznym stanie. Zniszczone zostały zbiory biblioteki szkolnej, podarte mapy, zniszczone pomoce dydaktyczne oraz jej prywatne zbiory. Ocalało niewiele.
Szkoła w Niedźwiedziu działała do roku 1942 i prowadzona była przez Klarę Goj.
W starych kronikach zachowały się nazwiska nauczycieli, którzy pracowali w obu szkołach do czasu wojny.
Szkoła Ewangelicka w Niedźwiedziu do 1928 roku:
Bernekczówna – 1922-1928
Gawmann - 1909
Guthard – 1906-1907
Herrmann – 1908
Knittal – 1906
Kwiatkowski – 1906
Milewski Józef – 1906
Ożana Paweł – 1920-1922
Szkoła Ewangelicka, później Powszechna w Marydole:
Hanisch Waldemar – 1919-1921
Knittel J. W. – 1916-1918
Mański Ernest – 1922 (kierownik z Korpysów)
Richter J. W. – 1912-1919
Simon Marta – 1922-1939, 1945-1948
Szkoła Katolicka w Niedźwiedziu do 1928 roku:
Buchald J. V. – 1916-1918
Fengler Stanisław – 1911-1914, Seminarium Nauczycielskie
Grygielówna Anna – 1927- 1928
Sarnowski Stanisław – 1923-1924
Schwarz Franciszek – 1919-1927, Seminarium Nauczycielskie
Szczepankówna Pelagia – 1924-1928, Seminarium Nauczycielskie
Powszechna trzyklasowa szkoła w Niedźwiedziu:
Podlak Franciszek – 1928-1939
Szczepankówna Pelagia – 1928-1939.
Po zakończeniu wojny szkoła rozpoczęła działalność od kwietnia 1945 roku.
Kierownikiem szkoły został Józef Sołtysiak. Pracowała z nim Pelagia Kaczmarkowa (dawniej Szczepaniakówna).
W roku szkolnym 1945/46 do czterech klas uczęszczało 78 dzieci.
W roku szkolnym 1947/48 było pięć oddziałów. Ilość dzieci nie uległa zmianie.
W roku szkolnym 1948/49 ilość oddziałów wzrosła do 6, a liczba dzieci do 93. Dołączyły dzieci
ze szkoły w Marydole wraz z nauczycielką M. Simon.
W następnym roku szkolnym wprowadzono 7 klas, dzieci było 115, nauczycieli 4.
Wyposażenie szkoły w pomoce było w tym czasie bardzo ubogie.
W 1953 roku nowym kierownikiem szkoły został pan Franciszek Rożalski. Szkoła zaczęła funkcjonować sprawniej. Zakupiono nowe pomoce dydaktyczne i książki. Zwracano większą uwagę na estetyczny wystrój klas i otoczenia szkoły.
We wrześniu 1955 roku nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku kierownika szkoły. Został nim pan Zdzisław Berych. Za jego czasów w szkole zaszło wiele zmian.
W 1966 roku założono instalację elektryczną. W tym samym roku w szkole „nad torem” jedną dużą klasę podzielono na dwie mniejsze. Uczyły się tam na zmiany klasy młodsze, od klasy pierwszej do klasy czwartej, a od 1969 roku dzieci z ogniska przedszkolnego.
W lipcu 1973 roku położono dachówkę w szkole „nad szosą” i rozebrano znajdującą się tam starą pralnię. We wrześniu 1973 roku zlikwidowano ogród należący do kierownika szkoły i przeniesiono wejście na teren szkoły z szosy Poznań – Katowice na drogę do Bledzianowa, czyli ze strony północnej na wschodnią. Podyktowane to było względami bezpieczeństwa, bowiem z tamtej strony był mniejszy ruch.
Latem 1975 roku zmarł nagle dyrektor szkoły – Z. Berych.
Nowym dyrektorem szkoły została wybrana pani Zofia Guzenda, która kontynuowała prace remontowe w szkole.
W roku 1977 wymieniono wszystkie lampy na jarzeniowe, a podłogi w klasach pokryto gumolitem. Przedzielono klasy położone we wschodniej części budynku, a w powstałych dodatkowo pomieszcze-niach na parterze utworzono bibliotekę. Na piętrze zrobiono pokój nauczycielski. Natomiast w dawnym pokoju nauczycielskim urządzono gabinet dyrektora szkoły. We wrześniu 1983 roku oddano do użytku szkolnego pomieszczenia po mieszkaniu służbowym, zajmowanym dotychczas przez rodzinę pana Z. Berycha.
W 1985 roku pani Zofia Guzenda odeszła na emeryturę, a jej funkcję przejęła pani Krystyna Idczak.
W 1986 roku ponownie nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Dyrektorem Szkoły Podstawowej w Niedźwiedziu została pani Mirosława Ilska i to jej właśnie przypadł w udziale trudny okres, początku remontu i rozbudowy szkoły.
W listopadzie 1986 roku zawiązano Narodowy Komitet Czynu Pomocy Szkole, w skład którego weszli rodzice i nauczyciele. Budowa ruszyła. Jednak w trakcie robót budowlanych okazało się, że remontowany obiekt jest zabytkiem i konieczna jest zmiana dokumentacji, co spowodowało zwolnienie tempa prac.
Przez cały 1988 rok gromadzono materiały budowlane i zbierano fundusze na rozbudowę szkoły. Członkowie komitetu ustalili składki od każdej rodziny po 2000 zł, w następnym roku po 5000 zł.
Wreszcie, latem 1989 roku położono stropy, a we wrześniu zakończona została budowa piętra.
W 1991 roku dyrektorem szkoły został pan Andrzej Strugała, który kontynuował modernizację placówki. Prace remontowo – budowlane ukończono w 1993 roku dzięki dotacji z Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi.
W 2016 roku dyrektorem szkoły została pani Hanna Śniatała, która kontynuowała modernizację placówki.
W roku 2018 oddano do użytku wielofunkcyjne boisko sportowe, plac zabaw dla dzieci oraz parking.
W roku 2018 utworzono dwa oddziały przedszkolne.
W roku 2020 zaadoptowano i wyposażono gabinet profilaktyki zdrowotnej.
W roku 2022 zaadoptowano i wyposażono pomieszczenie z przeznaczeniem na jadalnie szkolną.
W roku 2023 wyremontowano łazienki szkolne na piętrze oraz zaadoptowano i wyposażono pomieszczenie na gabinet pedagoga
i psychologa szkolnego.
W szkole uczniowie mogą rozwijać swoje zainteresowania matematyczne, polonistyczne, plastyczne, przyrodnicze, komputerowe oraz sportowe. Na terenie szkoły prężnie działa Uczniowski klub Sportowy "GAWRA".
Języki obce
Religia
Zajęcia komputerowe
Zajęcia sportowe