Szkoła w Boreczku została wybudowana w 1936 roku z inicjatywy mieszkańca wsi, Ignacego Przydziała. Do lat 30. XX wieku dzieci majętnych mieszkańców wsi uczęszczały do szkół w Czarnej Sędziszowskiej i Borku Wielkim. Ignacy Przydział ofiarował kawałek własnej ziemi pod budowę i dodał kwotę 700 złotych na rozpoczęcie budowy. Pierwszym nauczycielem w szkole była Stefania Jasińska z Sędziszowa, która pracowała w szkole przez okres dwóch lat. Po niej obowiązki nauczyciela objął pan Tomalik, który pochodził ze Śląska. W 1939 roku wyjechał on na wakacje w rodzinne strony, gdzie zastał go wybuch wojny i do Boreczku już nie wrócił. Po zakończeniu wojny nauczycielem mianowany został pan Wasilewski, który uczył do wiosny 1942 r. Wraz z nastaniem niemieckiej okupacji szkoła została objęta kuratelą bauera niemieckiego, który po upływie kilku miesięcy nakazał szkołę rozebrać i jej elementy przewieźć do Krzywej. Po zakończeniu działań wojennych nauczaniem zajęły się Helena Hajdasowa i Emilia Drzewiecka w jednej sali lekcyjnej, mieszczącej się w budynku należącym do Jana Drozda. Była to sala wynajęta i niezabezpieczona przed zimnem. Jan Drozd wyjeżdżając na Ziemie Odzyskane, oddał tymczasowo swój budynek, nie pobierając żadnej zapłaty. Oprócz sali  w budynku mieściło się mieszkanie dla kierownika szkoły, składające się z pokoju, kuchni i spiżarni. W pierwszym powojennym roku szkolnym, do szkoły zapisanych zostało 150 dzieci w klasach I-V. Z dniem 1 listopada 1945 r. placówkę objęła Wanda Majewska, która sama zajęła się nauczaniem we wszystkich pięciu klasach. Warunki pracy były trudne, gdyż brakowało pomocy naukowych i istniała tylko jedna klasa szkolna. W dniu 1 lutego 1946 r. przydzielona została do pracy w szkole Janina Wójcik – nauczycielka niekwalifikowana, która ukończyła szkołę podstawową i sześciomiesięczny kurs pedagogiczny. Możliwość budowy szkoły pojawiła się kiedy do rejonu Boreczek przyłączono Potok (przysiółek Wolicy Piaskowe), Poręby (przysiółek Borku Wielkiego) oraz kilka rodzin z Rudy. Wieś dobrowolnie opodatkowała się po 500 zł od numeru i za zebraną kwote zakupiono drzewo na budowę szkoły.

Wybudowano nowy budynek szkoły, który miał rozmiary tego istniejącego przed wojną. Nauka odbywała się w trzech salach. W 1950 r. po raz pierwszy młodzież ukończyła pełną szkołę. W czasie wakacji przeprowadzono remont budynku: wylepiono ściany w klasach i korytarzu, wymieniono podłogi i budynek wewnątrz został wybielony. Od 1949 r. na terenie szkoły zaczęła funkcjonować biblioteka gminna pod opieką kierownika szkoły - pani Wandy Majewskiej, która samodzielnie oprawiała książki i wykonywała miesięczne sprawozdania. W roku szkolnym 1952/53 do szkoły zapisano 126 uczniów. Organizowane były różne imprezy, z których dochód przeznaczona na zakup kilku ławek dwuosobowych i umywalki. Wykonano również chodnik wzdłuż podwórza szkolnego. Do jego budowy wykorzystano materiał pochodzący ze żwirowiska pani Marii Kluk. Prace wykonał pan Władysław Kozak z Boreczku. Jedna z sal została przedzielona ścianą i w ten sposób powstały dwie mniejsze. Od roku 1955 nauka religii odbywała się w prywatnym domu. Pani Majewska wnioskowała u władz o rozpoczęcie budowy nowego obiektu szkolnego, który został ukończony w 1978 r.

Szkoła została zmodernizowana w 2008 r. - wykonane zostało ocieplenie, wraz z nowa elewacją, wymiana instalacji CO oraz wymiana okien.