29 października 1915 roku odbyło się pierwsze posiedzenie pedagogiczne Progimnazjum Filologicznego w Kamiennej. Kierownikiem szkoły był ks. Kazimierz Sykulski. Ustalono wówczas, że lekcje zaczynać się będą o godz. 8.30 , a kończyć o 15.30. Pauza obiadowa trwała godzinę. Zajęcia trwały 50 minut. Łącznie naukę wówczas podjęło 141 uczennic i uczniów. Byli wśród nich zamiejscowi, którzy zamieszkiwali na stancjach. Szkoła podjęła się obowiązku wizytowania stancji. Uczniowie płacili czesne za pobierane nauki. Biedniejsi zwalniani byli z opłat częściowo lub całkowicie. 2 września 1916 roku ks. Kazimierz Sykulski zdał kierownictwo progimnazjum 4-klasowego Andrzejowi Bałtruszajtisowi. Pierwsze zajęcia prowadzono w wynajętej kamienicy przy ul. Iłżeckiej, późniejsza Piłsudskiego, obecna 1 Maja oraz przy ul. Linijka - obecna Podjazdowa. 17 września 1917 r. austriackie władze szkolne wydały zezwolenie na prowadzenie w Kamiennej 8-klasowego gimnazjum. W tym też roku wynajęto budynek przy ul. Nowej - Teatralnej, obecna Staszica. Od samego początku szkoła dbała o wysokie morale uczniów. 27 października 1916 roku zatwierdzono regulamin szkoły, który precyzyjnie określał obowiązki uczniów względem szkoły, nauczycieli, kolegów a także zachowanie się poza szkołą. Uzupełnieniem wychowania szkolnego był skauting. Jednocześnie na terenie osady prowadzono działalność konspiracyjną Polskiej Organizacji Wojskowej. Wielu uczniów należało do tej organizacji. Harcerze i gimnazjaliści zrzeszeni w POW brali czynny udział w rozbrajaniu wojsk austriackich i przyczynili się do przejęcia osady przez władze polskie 3 listopada 1918 r.
Wiosną 1920 r. wielu gimnazjalistów najstarszej klasy zgłosiło się ochotniczo do wojska by bronić ojczyzny w wojnie polsko - sowieckiej. Wraz z uczniami poszli na wojnę nauczyciele: Roman Dubiel, Tadeusz Bochenek, Kazimierz Szumski, ks. Roman Śmiechowski. Pierwszą maturę w szkole zdawano przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Państwowym Gimnazjum w Radomiu w 1921 r.
Obok skautingu młodzież miała możliwość należenia do szkolnej orkiestry chóru. Działał też szkolny zespół teatralny, a także koło plastyczne.
Wraz z odzyskaniem niepodległości czyniono zabiegi o upaństwowienie szkoły. Od 1924 roku szkołę prowadziło Towarzystwo Przyjaciół Szkoły Średniej. W związku z tym zmieniła się nazwa szkoły, która brzmiała: Prywatne Koedukacyjne Gimnazjum Towarzystwa Przyjaciół Szkoły Średniej w Kamiennej. W tym też roku uzyskano duży plac przy ul. Szkolnej, późniejsza Konarskiego, obecnie Piłsudskiego, na którym w 1934 roku rozpoczęto budowę szkoły według projektu warszawskiego architekta - Tadeusza Zielińskiego. Znaną część funduszy na ten cel przekazali skarżyscy kolejarze, którzy opodatkowali się w wysokości 1 % od pensji. W 1930 roku pierwsze klasy wprowadziły się do nowego budynku. Po wykończeniu parteru i III piętra w 1934 roku do gmachu przeniosła się cała szkoła, a także Gimnazjum Kupieckie i Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa.
Matura 1954
W 1930 roku wobec awansu dyrektora Andrzeja Bałtruszajtisa na wizytatora Kuratorium Krakowskiego Okręgu Szkolnego, dyrektorką szkoły została dr Marta Bałtuszajtis, która funkcję tę pełniła do 1947 roku. W 1932 r. szkołę przeorganizowano na Prywatne Gimnazjum Koedukacyjne Towarzystwa Przyjaciół Szkoły Średniej im. Augusta Witkowskiego w Skarżysku-Kamiennej, a od 1937 r. na Prywatne Liceum Koedukacyjne im. Augusta Witkowskiego w Skarżysku-Kamiennej.
Wobec groźby wybuchu wojny harcerze zgłaszali się do służb przeciwlotniczych, obserwacyjnych i medycznych. Bardzo pożyteczną, w tym czasie, rolę wypełniało wobec transportów wojskowych przejeżdżających przez Skarżysko - pogotowie harcerskie.
Wybuch wojny spowodował z jednej strony masowy udział gimnazjalistów w ruchu oporu wobec okupanta, z drugiej - powstanie kompletów tajnego nauczania. Absolwenci i uczniowie szkoły tworzyli jedną z pierwszych organizacji konspiracyjnych pn. Orzeł Biały. Wielu z nich przypłaciło to życiem. Zaraz po wyzwoleniu, bo już 2 marca 1945 r. szkoła stała się Państwowym Gimnazjum i Liceum im. A. Witkowskiego w Skarżysku-Kamiennej. W 1947 r. powstała 11-letnia Szkoła Ogólnokształcąca stopnia Licealnego i Podstawowego im. Augusta Witkowskiego. W 1954 r. z inicjatywy Oresta Polańskiego powołano do życia Społeczne Ognisko Muzyczne, które później przekształcono w Państwową Szkołę Muzyczną.
W 1957 r. nie uszanowano woli założycieli i zmieniono jej patrona. Odtąd placówka przyjęła nazwę: Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Skarżysku - Kamiennej.
Najstarsza szkoła średnia w Skarżysku nie posiadała sali gimnastycznej. W marcu 1966 r. został powołany społeczny komitet budowy sali gimnastycznej, który zapoczątkował prace zmierzające do wzniesienia tego obiektu. Bardzo pomagał przy tym zakład opiekuńczy, tj. Węzeł PKP.
W 1966 r. szkoła obchodziła 50-lecie swego istnienia. Zbiegło się to z jubileuszem Tysiąclecia Państwa Polskiego. W półwiecze istnienia szkoły zorganizowano zjazd absolwentów, podczas którego dokonano odsłonięcia tablicy pamiątkowej, szkoła otrzymała własny sztandar. Zjazd ten znalazł też odzwierciedlenie w kronikach szkoły. Do ksiąg honorowych wpisało się wielu absolwentów rzuconych po całej Polsce, a także poza granicami naszego kraju.