Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Nysie

ul.W. Orkana 6, 48-300 Nysa

774333439

774333439

sekretariat@ckziu.nysa.pl

http://www.ckziu.nysa.pl

mgr Henryk Mamala

Branżowa Szkoła I stopnia

Szkoła oferuje kształcenie w zawodach na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej: mechanik pojazdów samochodowych, elektromechanik pojazdów samochodowych, elektryk, stolarz, operator obrabiarek skrawających. Specjalistyczne pracownie przedmiotów zawodowych :metrologiczna, CAD-owska, elektryczna i elektroniczna, mechaniczna, samochodowa oraz laboratoria Centrum Kształcenia Zawodowego wyposażone w nowoczesne urządzenia, obrabiarki i pomoce naukowe pozwalają na dobre przygotowanie do podjęcia pracy zawodowej. Szeroka współpraca z pracodawcami powiatu nyskiego przy realizacji praktyk zawodowych i projektów mających na celu zdobywanie dodatkowych kwalifikacji otwierają uczniom drogę do zdobycia dobrej pracy. Strona www CKZiU Nysa, www.facebook.com/ckziumechaniknysa, Instagram Ckziu Nysa

Wirtualny spacer po Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Nysie

w przygotowaniu

http://maps.google.com/maps?f=q&source=embed&hl=pl&geocode=&q=nysa+zs+rcku&sll=50.487658,17.335396&sspn=0.105724,0.21595&g=nysa&ie=UTF8&ll=50.460619,17.335567&spn=0.008196,0.021458&z=14

Szkoła w roku 2016 obchodziła 70 rocznicę swojego istnienia. Otwarcie szkoły nastąpiło w październiku 1946r. Szkoła nosiła nazwę Ośrodek Szkolenia Energetyki i miała siedzibę w Nysie przy ulicy Chopina 22/24. Powstanie szkoły zawodowej w zniszczonej działaniami wojennymi Nysie było wielkim wydarzeniem. Szkoła była drugą, po liceum ogólnokształcącym, placówką kształcącą w zakresie szkolnictwa ponadpodstawowego w południowej części Opolszczyzny. Pełniła jednocześnie funkcję ośrodka życia kulturalnego miasta w pierwszych latach po wojnie. Uczniowie pochodzili z różnych regionów naszego kraju. Szkoła cieszyła się popularnością wśród młodzieży wywodzącej się z rodzin robotniczych i chłopskich, ponieważ dawała szansę zdobycia zawodu na atrakcyjnych warunkach. Uczniowie mogli zamieszkać w internacie, mieli bezpłatne wyżywienie, ubranie oraz 300 złotych kieszonkowego. W pierwszym roku istnienia szkoły funkcjonowało trzyletnie gimnazjum i dwuletnie liceum. Do gimnazjum przyjmowano uczniów po ukończeniu szkoły podstawowej, warunkiem przyjęcia do liceum było ukończenie gimnazjum lub liceum ogólnokształcącego. W roku 1946 naukę rozpoczęło 163 uczniów na wydziałach elektrycznym i mechanicznym. Od uczniów żądano dokumentu polskości, ponieważ po wojnie ukrywali się ludzie, którzy w czasie okupacji niemieckiej podpisali Volkslistę. Z początkiem roku szkolnego 1.947/48 szkoła liczyła 13 oddziałów, w tym 8 klas gimnazjum (356uczniów) i 5 klas licealnych (217uczniów). Pod koniec 1.948 roku warsztaty szkolne, które mieściły się na Dolnej Wsi, przeniesiono do wyremontowanego gmachu szkolnego przy ulicy Orkana 4. Na parterze urządzono halę maszyn i spawalnię, ponadto warsztaty ślusarskie i elektryczne oraz kuźnię. Pierwszym dyrektorem szkoły był inż. Wacław Plewko, zdaniem absolwentów szkoły „niecodzienny wychowawca, którego młodzież otaczała czcią i szacunkiem.” W roku szkolnym 1949/1950 utworzono 5-letnie liceum metalowe dla pracujących-wydział mechaniczny, a w latach następnych nowe specjalności: aparatura chemiczna i obróbka skrawaniem. Sukcesy sportowe uczniów szkoły (zwłaszcza w piłce nożnej i lekkiej atletyce) oraz osobiste zaangażowanie nauczyciela wychowania fizycznego Eryka Pasamonika przyspieszyły otwarcie odbudowanej sali gimnastycznej w dniu 25 maja 1951 roku. W latach 50. następuje dalszy rozwój szkoły w związku ze zwiększeniem zapotrzebowania na kadry techniczne w nyskich zakładach przemysłowych. W roku 1951/1952 do 20 klas uczęszczało 991 uczniów, kształcących się w zawodach technik aparatury chemicznej, obróbki metali skrawaniem, spawalnictwa, planowania przemysłowego. W 1951 roku Ośrodek Szkolenia Energetyki przekształcono w czteroletnie Technikum Mechaniczne. Po zakończeniu odbudowy budynku przy ulicy Orkana 4-6 w roku 1954 szkołę przeniesiono z ulicy Chopina do nowego obiektu. Dla potrzeb szkolenia praktycznego uczniów kierownictwo szkoły starało się o budowę nowych warsztatów szkolnych. W 1963 roku oddano do użytku jedyne na opolszczyźnie, nowoczesne jak na ówczesne warunki, warsztaty szkolne. Lata 60 to także dalszy rozwój szkoły pod względem ilościowym. W roku szkolnym 1965/1966 szkoła liczyła 35 klas i 1291 uczniów. W 1966 roku powstaje samodzielna szkoła Technikum Mechaniczno-Elektryczne dla pracujących, początkowo jako filia Technikum Mechanicznego w Opolu, później jako samodzielna placówka. Wielkim wydarzeniem w historii szkoły było otrzymanie sztandaru w czerwcu 1968 roku. W latach 70. szkoła kontynuuje najlepsze tradycje z jej bogatej 30 letniej historii. Od 1 września 1972 roku szkoła przyjmuje nazwę Zespół Szkół Zawodowych nr 1, a od 1975 roku nosi nazwę Zespół Szkół Mechanicznych. Uczy się w niej ogółem 1545 uczniów (w roku.1972), co stanowi 10-krotność liczby uczniów w stosunku do początków istnienia szkoły w 1946 roku. Zespół Szkół Mechanicznych jest w latach 70. największą tego typu placówką oświatową w Nysie i w województwie opolskim. W roku 1974 powstała Izba Tradycji Szkoły, w której zgromadzone są pamiątki i dokumenty związane z historią i współczesnością szkoły. Dla potrzeb organizacji szkolnych i międzyszkolnych uroczystości kulturalnych rozpoczęto budowlę auli szkolnej, którą oddano do użytku w 1977 roku. Powiększono również księgozbiór biblioteki szkoły do liczby 30 tysięcy tomów. W szkole działał pod patronatem ZHP Zespół Pieśni i Tańca, młodzież mogła rozwijać swoje zainteresowania w 14 kołach naukowych, które działały na terenie szkoły (m.in. recytatorskie, matematyczne, fotograficzne, fizyczne i elektrotechniczne). Za duży wkład w kształcenie specjalistycznej kadry dla przemysłu i udział w życiu społeczno-kulturalnym opolszczyzny szkołę uhonorowano w dniu 9 czerwca 1972 roku odznaką "Zasłużony Opolszczyźnie", a w dniu 16 września 1972 roku medalem "Zasłużony dla Ziemi Nyskiej". Podczas I Zjazdu Absolwentów w dniach 13-1.4 października 1972 roku, szkoła otrzymuje imię majora Henryka Sucharskiego. W latach 80 powstała w szkole pierwsza w Nysie pracownia komputerowa, istotną rolę w procesie kształcenia uczniów odgrywała również wyposażona w 25 tysięcy woluminów biblioteka szkolna. Wysokie osiągnięcia szkoły w dziedzinie dydaktycznej i wychowawczej, turniejach i olimpiadach przedmiotowych, przyczyniły się do przyjęcia szkoły do elitarnego Klubu Przodujących Szkół (grudzień 1988 rok). W 1997 roku zorganizowano z okazji 50-lecia istnienia szkoły III Zjazd Absolwentów, co stało się przyczynkiem do podsumowania dotychczasowej pracy szkoły. Ogółem w 50-leciu istnienia placówki ukończyło ją 12.622 uczniów, z czego dyplom technika szkoły dziennej otrzymało 4153 absolwentów, a technika w szkole dla pracujących 2758 uczniów. Zespół Szkół Mechanicznych od początku swojego istnienia był znaczącym ośrodkiem życia społeczno-kulturalnego miasta i regionu. W roku 2012 Zespół Szkól Mechanicznych zastał przekształcony się w Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego Nysie. Obecnie w skład Centrum wchodzą następujące placówki: 1. Technikum nr 1 2. Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 1 , 3. Zasadnicza Szkoła Zawodowa Specjalna nr 4, 4. Ośrodek Doskonalenia i Dokształcania Zawodowego, 5. Centrum Kształcenia Ustawicznego 6. Centrum Kształcenia Praktycznego. Placówka jest na bieżąco rozbudowywana i modernizowana co zapewnia kształcenia zawodowe na najwyższym poziomie. W wyniku realizacji szeregu projektów EFS wymieniono w całości park maszynowy umożliwiają naukę zawodu zgodnie z potrzebami rynku pracy. Stworzono szereg nowych pracowni wyposażając je w najnowsze technologie to z kolei umożliwia otwieranie nowych kierunków kształcenia. Zajęcia praktyczne uczniowie odbywają w Centrum Kształcenia Praktycznego które posiada następujące pracownie : Pracownia obróbki mechanicznej Pracownia obrabiarek c-n-c Pracownia zintegrowanego kształcenia w zakresie obróbki ręcznej i mechanicznej Pracownia aparatów i urządzeń elektrycznych Pracownia elektrotechniki Pracownia instalacji elektrycznej Pracownie spawalnicze Pracownia eksploatacji pojazdów samochodowych Pracownia naprawy pojazdów samochodowych Pracownia naprawy nadwozi pojazdów samochodowych Pracownia elektrotechniki pojazdów samochodowych Pracownia komputerowego wspomagania projektowania produkcji i programowania obrabiarek c-n-c Pracownia układów elektropneumatycznych Pracownia systemów mechatronicznych Pracownia obróbki ręcznej Pracownia kontroli jakości Pracownia grafiki komputerowej Szkoła zaangażowała się w realizację projektów edukacyjnych, które wzbogacają bazę edukacyjną a jednocześnie są formą zdobywania dodatkowych kwalifikacji oraz udziału uczniów w praktykach zawodowych i stażach w firmach krajowych i zagranicznych. Realizowane projekty edukacyjne: Lepszym Być Innowacyjna Szkoła Zawodowa Szkoły dla Ekorozwoju Sieć rozwoju na rzecz nowoczesnej szkoły zawodowej Opolskie szkolnictwo zawodowe bliżej rynku pracy W szkole są dwie sale gimnastyczne, strzelnica sportowa, boisko wielofunkcyjne, siłownia zamknięta i na wolnym powietrzu, biblioteka wraz z centrum multimedialnym oraz 56 sal lekcyjnych . Posiadane atesty i uprawnienia: Atest Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach Nr 455/2016 na prowadzenie szkolenia i egzaminowanie spawaczy w metodach 111, 135, 311, 141 Certyfikat Ministerstwa Gospodarki nr 258/CERT/106/2001 do prowadzenia i egzaminowania operatorów wózków jezdnych z napędem silnikowym Zarejestrowany Ośrodek Kształcenia Kierowców Upoważnienie OKE we Wrocławiu do prowadzenia egzaminów zewnętrznych potwierdzających kwalifikacje w kilkunastu zawodach

Koło modelarskie, strzeleckie. Sekcja siatkówki, piłki koszykowej, piłki nożnej. Klub Honorowych Dawców Krwi "Cardia"

Polsko – niemiecka wymiana młodzieży BBS Ingelheim - CKZiU Nysa, Udział w międzynarodowym projekcie eTwinning.

Współpraca z PANS Nysa, Politechnika Opolska